پدیده انتشار صوتی Oto-acoustic Emission( OAE) KEMP در سال1978 وجود انتشارهای صوتی از گوش را که قابل اندازه گیری از داخل کانال گوش
خا رجی می باشد را شرح داد. متعا قبأ یافته های او باعث تحقیق بیشتر و چشم اندازبزرگتری به مکانیک و مکانیسم های حلزونی گردید
ماهیت OAE بستگی به نوع تحریک استفاده شده برای تولید آن دارد. سه نوع اصلی انتشار وجود دارد:
1- خودبخودی((Spontaneous : بسیاری از مردم بطور خودبخودی انرژی آکوستیکی در حلزون گوششان بدون نیاز به هیچگونه محرک خارجی انتشار می یابد.در طول زمان نسبتأ ثابت است.
2- برانگیخته(Stimulated): استفاده از یک محرک صوتی خارجی ممکن است باعث برانگیخته شدن انتشارهای صوتی از گوش شود. این نوع انتشار به دو قسمت تقسیم میشود.
الف) همزمان: انتشارها مانند یک پاسخ همزمان با محرک تونال ممتد ایجاد می شوند و فرکانسشان همانند فرکانس محرک می باشد.این نوع انتشار هنگامیکه روش ممتدکه فرکانس آنها نزدیک به هم باشد(f1,f2) و بطور همزمان به گوش ارائه شوند، ایجاد میگردد. در اینحالت فرد فقط قادر به شنیدن یک فرکانس از قبیل f1+f2 یا 2f1-f2 می باشد.
ب) تأ خیری: این انتشار بلافاصله بعد یک محرک کوتاه (مثلأ کلیک یا تون برست) ایجاد می شوند . ممکن است تا 25 میلی ثانیه ویا حتی بیشتر طول بکشد.
در حال حاضر نوع تأخیری، مفیدترین شیوه عینی برای شناخت وضعیت حلزونی طبیعی و نسبتأ طبیعی از نظر بالینی می باشد.
هر سه نوع پدیده های انتشاری توضیح داده شده در اکثر گوشها با حلزون طبیعی و نسبتأ طبیعی قابل اندازه گیری هستند، بنابراین عملکرد طبیعی
سیستم شنوائی محیطی را نشان می دهند
انتشارهای صوتی از گوش عبارتنند از: آزاد شدن انرژی که فرکانس آن قابل شنیدن بوده و معمولأ شدت آن بسیار کم می باشد، اگر چه بیماران خاص نادری دارای انتشارهای خودبخودی با شدت متوسط هستند که اساسأ از آن به وزوز گوش ابژکتیو یاد می شود. این انرژی ها از حلزون منشأ گرفته و از طریق ساختمانهای گوش میانی به مجرای گوش خارجی انتشارمی یابند. در مجرای گوش خارجی با کار گذاشتنیک میکروفون حساس و تکنیکهای
تجزیه سیگنال، این انرژی ها قابل اندازه گیری می شوند.
خلاصه ای از ویژگیهای اصلی انتشارهای صوتی از گوش خودبخودی در گوشهای طبیعی و ضایعه دیده به یک نسبت قابل ثبت است
فرکانسهای میانی و بالا شایع ترند
SPL پایین دارد
توسط محرکهای تونال قابل مهار کردن می باشد
با ایجاد فشار به گوش میانی، فرکانس قابل تغییر است
معمولأ توسط فرد شنیده نمی شود
با وزوز رنج آور همراه نیست
برانگیخته تقریبأ در همه گوشهای طبیعی قابل ثبت است
با ضایعه شنوائی ملایم به بالا از بین می رود
SPL پایین دارد
قابل پوشش (مسک) است
با تحریک سریع، ، عاذت وتطابق ایجاد نمیشود
با خستگی شنوائی(TTS ) کاهش می یابد
با تغییرات تحرک در گوش میانی، فرکانس تغییر می کند
حساس به ضایعه حلزونی ( آنوکسیا ، نویز ، داروها) است
با ضایعه انتقالی از بین می رود
موارد استفاده ( OAE): 1- آزمون کنترل کننده وضعیت حلزون: این تکنیک در آنهائی که در معرض خطر صدمه حلزونی می باشند از قبیل افرادیکه در کارخانه هاکار می کنند(در معرض اصوات) یا آنهئی که تحت درمان با داروهای اتوتوکسیک می باشند، قابل استفاده است.
2- شناسائی پاتولوژی حلزونی در بیمارانیکه شکایت از مشکل شنوائی دارند، اما آستانه های شنوائی طبیعی دارند.
3- استفاده از OAE بعنوان یک آزمون اسکرنینگ: عمومأ در ادیولوژی اطفال، کشف سریع ضایعه شنوائی مادرزادی اهمیت زیادی دارد و باید تا یک سالگی تشخیص داده شود. در اجرای انتشار صوتی به فرم انگیخته در نوزادان غیر تهاجمی و مطمئن بوده، می تواند در نوزادان در حالیکه بیدار هستند هم اجرا شود و از آنجائیکه بطور اتوما تیک انجام می
شود نیاز کمتری به مهارت آزمایشگر ندارد. بنابراین یک وسیله مطمئن برای یک بیمار یابی مؤثر می باشد.
