تجویز سمعک

تجویز یک گوشی یا دو گوشی
در بیشتر موارد تجویز دو گوشی توصیه می شود زیرا بیماران بطور تیپیک درک گفتارشان در محیطهای نویزی بهبود می یابد. مطالعات نشان داده است که محرومیت شنیداری در گوش بدون سمعک به از دست دادن توانائی شناخت کلمات منجر می گردد که در صورت استفاده از سمعک چنین اتفاقی نمی افتد. اگر بیمار تصمیم به تجویز یک گوشی به دلیل اقتصادی یا دلایل دیگر داشت معمولأ بهتر خواهد بود که گوشی انتخاب شود که دارای توانائی درک بهتری از کلمات می باشد، انتخاب شود.
انواع سمعکها:
عمومأ چهار نوع سمعک وجود دارد که تفاوتهای اساسی از نظر اندازه و وضعیت بیمار دارند عمومأ شمعک کوچکتر انعطاف الکترونیکی کمتری دارند، کنترلرهای استفاده شده کمتر و کوچکتر، تعدیل کننده های کمتری و باطری کوچکتری دارند. هر چند، سمعکهای کوچکتری، صدای طبیعی تری عرضه می کنند، بنابراین خواص آکوستیکی لاله گوش وموارد دیگرکانال حفظ می شود .
در مجموع سمعکهای کوچکتر ظاهر زیباتری دارند.
سمعکهای جیبی(Body level Hearing Aid)
بزرگترین سمعکها هستند. این سمعک در یک جعبه قرار می گیرید که درجیب لباس فرد قرار می گیرد و یا اختصاصأ کیسه ای برایش دوخته می شود. شامل یک میکروفون، یک تقویت کننده، یک باطری ویک رسیور دارد که یک سیم به آن وصل می شود.
رسیور براحتی در کانال گوش فرد با استفاده از قالب ساخته شده سفارشی ویا قالبهای
استاندارد قرار می گیرد. مزیت سمعکهای جیبی این است که ارزان، با دوام اند و براحتی سرویس می شوند، علا وه براین نگهداری
آنها ارزان است، از باطری قلمی چراغ قوه استفاده می شود که براحتی در دسترس می باشند. این سمعک قدرت بالایی دارد و می توان آنرا برای افراد دارای آسیب شنوائی عمیق نیز تجویز کرد. یک شیوه منحصری که وجود دارد که می توان با سیم cord Y برای فیتینگ دو طرفه استفاده کرد بتابراین سمعکها برای افرادیکه از نظر اقتصادی ضعیف هستند در بعضی از بچه ها تجویز
می شوند. اشکالی که این سمعکها دارند این است که از نظر زیبائی افراد آنها را نمی پسندند و توسط بیشتر افراد مشکل پسند ترجیحداده نمی شوند



(Behind the ear H.A): سمعکهای پشت گوشی

این سمعک مدلی است که پشت گوش گذاشته می شود که شامل یک میکروفون،
تقویت کننده ، رسیور و باطری می باشد اتصالات میکروفون به یک قالب گوش در مجرای خارجی شنوائی از طریق یک قطعه لوله
شفاف متصل می شود که از پشت چینهای لاله گوش عبور می کند. این شیوه از نظر زیبائی خوشایندتر است ومردم بیشتر آنرا می پسندند

سمعکهای داخل گوشی(In The Ear ):
این سمعک داخل کونکا و یا فرورفتگی کم عمق مدخل کانال خرجی گوش شنوائی(EAC)
قرار می گیرد وداخل اتداد می یابد. بیشتر سمعکهای ITE سفارشی ساخته می شوند که ساختمان اجزای آن در پوسته ساخته شده از
پیش قالب گوش بیمار، قرار می گیرد.
سمعکهای کانال(In The canal): شبیه سمعکهای ITE هستند بجز تجهیزات آنها که به اندازه ای کوچک هستند که کاملأ در EAC قرار می گیرند. سمعکهای ITC هم سفارشی از روی قالب گوش بیمار ساخته می شوند و دارای زیبائی خوبی هستند. این سمعکها دارای مزیت های آکوستیکی هستند که وقتی از تلفن استفاده می شود فید بک را کاهش می دهند . محل میکروفون در گوش تداخل صدای باد را کاهش داده و اصوات با فرکانس بالا را در محدوده 2-4KHZ افزایش می دهد.


(CIC):سمعکهای

همچنانکه تکنولوژی پیشرفت کرده، سمعکها را میشود داخل بسته بند یهای کوچکتری قرار داد. سمعکهائی ساخته شده اند که کاملأ درقسمت استخوانی کانال گوش ( قسمت عمیقتر EAC) قرار می گیرند که سمعکهای CIC نامیده می شوند. این سمعکها زیبائی بسیار خوبی دارند زیرا ظاهرأ مخفی هستند همچنین مزایای آکوستیکی متعددی دارند که این مزایا شامل، کاهش اثر انسدادی، کاهش نیاز به بهره بالاو حفظ خواص طبیعی آکوستیکی لاله گوش خارجی می باشند. زیراانسداد قسمت خارجی گوش EAC ، با با تقویت ارتعاشاتی با فرکانس پایین در صدای بیمار تولید اکو و صدای فریاد میکنند که این اثر انسداد نامیده می شود که با سمعکهای متدوال رخ می دهد. بنابراین میزان هوای موجود بین سمعک وپرده گوش کاهش می یابد و باعث می شود در سمعک CIC نیاز به تقویت کمتری باشد. استفاده کنندهای سمعکهای CIC درک بهتری از گفتار در محیطهای نویزی دارند و توانائی تشخیص محل اصوات(لوکالیزاسیون) بالا می رود
.