حتی در طول سالهای متمادی،انسان همیشه سعی می کرد توسط وسائل مصنوعی بر کاهش شنوائی خود چیره شود. اولین کمک شنوائی بصورت قرار دادن دست بشکل فنجان در پشت گوش بود این روش قادر بود 14 دسی بل تقویت ایجاد کنند. تقویت کننده های صوتی از قبیل بوق ولوله های گفتاری از قرن هفدهم تا نوزدهم استفاده می شدند. تقویت کننده های کربنی در ابتدای قرن بیستم با استفاده تکنولوژی تلفن توسعه یافتند. در سال 1938کمک شنوائی vacuumمطرح شدند لابراتوارتلفن بل در 1950 ترانزیستوری ساختند که پایه ای برای استفاده ازآن در سمعک ها شد ترانزیستورها وقتی با تراشه ها ترکیب شدند کیفیت سمعک ها بطور عجیبی بهبود یافت. در سالهای اخیر تکنولوژی سمعک پیشرفت سریعی داشته است، با مدلهای دیجیتالی جدیدی که قدرت پردازشگری یک کامپیوتر lap top را به عمق کانال گوش می برد.
دریائی تفاوت بین سمعکهای پدر بزرگ سال گذشته و افرادیکه امروز از سمعک استفاده می کنند وجود دارد.
سمعکها از ترکیب یک میکروفون، یک تقویت کننده الکترونیکی ویک رسیور ساخته شده اند اصوات محیطی به میکروفون می رسند،
تقویت کننده ، یک یا چند فرکانس مورد نیاز استفاده کننده را تقویت کرده و رسیور اصوات تغییر یافته را به گوش میانی انتقال می دهد.
بطور معمول سمعکها می توانند سه چیز برای استفاده کننده فراهم کنند: اول اینکه برای تقویت گفتار محاوره ای تا حدی که افراد بیشترین درک را داشته باشند تا ارتباط بهبود یابد ، دوم اینکه بیمار اجازه یابد اصوات محیطی دیگر را بشنود مانند سیگنالهای هشدار دهنده و موزیک، و سوم اینکه آموزش وپرورش ارتقا یابد استفاده از سمعک در بچه ای که دارای مشکل شنوائی است موجب رشد
طبیعی زبان و مهارتهای گفتاری اش می شود
به منظور درک عملکرد سمعک مقد مه ای مختصر در باره عملکرد گوش و انواع کاهش شنوائی ها در زیر می آید:
عملکرد گوش: گوش به سه قسمت تقسیم می شود، گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی، که هر کدام عملکردی مهم در پروسه شنوائی دارند. گوش خارجی شامل اریکول و کانال خارجی است که قادر است اصوات را به پرده گوش هدایت کند . حفره گوش میانی،
بین گوش خارجی و گوش داخلی واقع شده است و شامل سه استخوان کوچک چکشی، سندانی ورکابی می باشد این ساختمانها ارتعاشات
صدا را گوش داخلی انتقال می دهند. و در انجام اینکار آنها نقش یک مبدل را بازی می کنند ونوسانات صدا در کانال گوش خارجی را
به امواج مایع درون گوش داخلی تبدیل می کنند . حفره گوش داخلی حاوی پایانه های میکروسکوپیک تعادلی وشنوائی غوطه ور در مایع می باشد امواج مایعی که در اثر حرکت استخوانچه رکابی ایجاد می شود، پایانه های ظریف شنوائی را تحریک نموده که آنها پالس
عصبی را به مغز می فرستند که در آنجا به صدا تفسیر می شود.
انواع کاهش شنوائی: گوش خارجی وگوش میانی صدا را هدای مشکلی در گوش داخلی وجود دارد نتیجه آن یک کاهش شنوائی حسی-عصبی است . مشکلاتی که در هر دو گوش میانی وگوش داخلی است یک آسیب مختلط بوجود می آید. نوع آسیب شنوائی توسط دستگاه ادیومتر تعیین می شود نتیجه ترسیم که در زمینه سطوح شنوائی بدست می آید ادیوگرام تون خالص (PTA ) نامیده می شود